Velika Britanija imala je znatnog udela u pripremanju južnoslovenske države proglašene 1. decembra 1918. godine. U toj državi više su obraćali pažnju na Hrvate i Zagreb nego na Srbe i Beograd. To je kulminiralo avgusta 1939. pritiskom na kneza Pavla Karađorđevića da stvori Banovinu Hrvatsku.

Tada i sada kao glavni kandidati najčešće su spominjani mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, episkopi bački Irinej, žički Hrizostom, niški Irinej, zahumsko-hercegovački Grigorije, banjalučki Jefrem, braničevski Ignjatije…

„Kosovo“ nije nezavisno (u pravom smislu) kako de jure, tako ni de fakto. Može se slobodno reći da je to „Kosovo“ (kao i kosovski Albanci) imalo više autonomije i prava u okviru SFRJ i SRJ, nego sada kada je navodno „nezavisno“.

NDH se nije dala omesti u svom zacrtanom planu istrebljenja pravoslavaca: brzo otvara druge logore, Jasenovac pre svega – deveti krug pakla za Srbe, gde je takođe svirepo umoreno na hiljade Jevreja, Roma i znatan broj Hrvata antifašista.

Ključ svih pomenutih „slučajeva“ jeste izborna baza, koja je u nacionalno duboko  podijeljenim društvima kao što je BiH naprosto nacionalno strukturisana. Uvođenje konstitutivnosti sva tri naroda u cijeloj BiH, pod svojevremenim pritiscima iz Sarajeva i Brisela, imalo bi smisla samo pod uslovom da su i relativno ravnomjerno distribuirani na cijeloj teritoriji zemlje.

U okupiranoj i raščerečenoj Jugoslaviji KPJ je ostala jedina politička partija koja nije stupila u službu ili bila pokorna okupatoru. KPJ nije priznala podjelu i okupaciju. Cilj NOP bio je oslobođenje od okupatora i njegovih kvislinga i kolaboracionista.

Ako "stranci" i dalje budu istrajavali na staroj paradigmi, što im preostaje? Miljenici na političkoj i stranačkoj sceni su im na demokratskim izborima uglavnom poraženi, projekti propali. No, ako ne može kroz institucije, može izvaninstitucionalno, dakle putem rušenja nemiljeničke vlasti kroz prosvjede.

Kao što reče pesnik za Boga da bi više voleo da Boga nema, pa da dođe, nego da ga ima, a da ne dolazi – u ovoj prilici moglo bi se reći da je bolje da Srba i srpskih zemalja ima, pa da ih ne priznaju, nego da ih nema. a da su priznati.

Ali, papa Benedikt po svaku cenu hoće da obnovi rimsku imperiju. Ne daje nikakave koncesije anglikanskoj zajednici, već hoće da zauvek održi srednjevekovni rimski centralistički sistem. Čak iako to onemogući jedinstvo hrišćanskih Crkava u fundamentalnim pitanjima.

Imajući u vidu da je Aleksandar II  drugobračan, ostaje otvoreno pitanje da li ga to automatski isključuje od prestolonasledstva. Isto tako ostaje otvoreno i pitanje da li ga druga ženidba isključuje iz prestolonasledstva.