Kosovo i Metohija | |||
Vučić menja ideologije kao košulje, ali žig izdajnika nosiće do kraja života |
subota, 14. mart 2020. | |
Briselskim sporazumom predsednik Srbije Aleksandar Vučić je pogazio više od 60 članova važećeg Ustava Republike Srbije. U Briselu je predsednik Srpske napredne stranke prihvatio mnogo manje u odnosu na ono što je čak i Ahtisarijev plan nudio. To se najbolje ogleda kada su u pitanju srpske opštine na Kosovu i Metohiji. One danas liče na indijanske rezervate ili na moderne koncentracione logore gde su na malom prostoru grupisana srpska naselja.
Osnovno političko geslo koje je tzv. dosovska vlast tokom pregovora sa Albancima u Beču od 2006-2008. godine zastupala jesu dva bitna postulata: Prvi, politička prava srpskih opština na Kosovu i Metohiji moraju da budu u skladu sa načelom -koliko vlasti i autonomije Prištine u odnosu na Beograd, toliko vlasti i autonomije srpskih opština u odnosu na Prištinu. Drugi postulat je bio da srpske opštine ne smeju da budu etnički čiste nego da odnos Srba i Albanaca u srpskim opštinama bude 70% na prema 30%. Taj drugi postulat je obezbeđivao Srbima dovoljno geografskog prostora da mogu da opstanu i da u dobrom broju slučajva budu naslonjeni na tzv. centralnu Srbiju. Jednostavno da mogu da dišu. Predsednika Srbije ništa od toga nije ni zanimalo ni doticalo. I dok su pregovori u Beču srpske i albanske strane trajali više od 2 godine on je pregovore u Briselu vodio manje od 20 dana i pristao je na sve što su Brisel i Priština od njega tražili. Koliko je to pogibeljno za život Srba na Kosovu i Metohiji govore samo neki primeri.
U okviru opštine Klokot Banja, sa naseljima Klokot, Grnačare, Mogila i Vrbovac u Beču je traženo da toj opštini pripadne i tzv. Letnička župa sa svojih sedam sela koju su napustili svi stanovnici 1999. godine. Stanovnici Letničke župe su potomci saskih rudara koji su sačuvali katoličku veru a prihvatili srpski jezik moravskog dijalekta. Bili su verni srpskoj državi, prisutni u srpskoj vojsci i policiji zbog čega su 1999. godine dolaskom UČK terorista kažnjeni. Samo u jednom danu ubijeno je sedam ljudi zbog čega ih je hrvatska vlast, iako nikakve veze sa Hrvatima nemaju izuzev što su katoličke vere, odvela u Hrvatsku i njima naselila ispržnjene srpske prostore. U okviru iste opštine zahtev srpske delegacije u Beču je bio da se u njoj nađu i nekadašnja mešovita sela kao što su Podgorce, Žitinja, Grmovo iz kojih su Srbi 1999. godine proterani. Stav srpske strane je bio da ako se ova sela nađu u okviru srpske opštine da će njihov povratak biti izvesniji. Albanci su bili protiv svega toga jer bi na taj način Srbi imali više životnog prostora a fizički bi se naslanjali na centralnu Srbiju, konkretno opštinu Preševo. Sledeći primer. Iako se selo Cernica naslanja na selo Parteš koje ima svoju opštinu u Kosovskom Pomoravlju a koje je poznato po tome da je mešovitog etničkog karaktera u kome je ubijeno troje srpske dece ono nije uključeno u opštinu Parteš nego je ostalo opštini Gnjilane od koga je udaljeno više od 30 kilometara. Pre neki dan je jednom Srbinu u istom selu srušena nova kuća koju je sam izgradio.
Navodno, iako je selo, nema građevinsku dozvolu. Da se Cernica našla u opštini Parteš, to se ne bi desilo. Ova opština ima još dva srpska sela Donju Budrigu i Pasjane pa je etnički čisto srpska ali bez životonog prostora jer im nije dat ni administrativni prelaz Cerevajka koji je od centra opštine udaljen samo 5 kilometara da se ne bi naslanjala na centralnu Srbiju. Iz ovih primera se vidi da predsednika Srbije opstanak Srba na Kosovu i Metohiji ni najmanje ne zanima. Pre neki dan smo čuli izjavu albanskog političkog analitičara Fahri Muslijua da se on divi „genijalnoj“ izjavi predsednika Srbije da Kosovo nikada nije bilo srpsko pa stoga i ne čudi ovako indolentan odnos predsednika Srbije prema Srbima na Kosovu i Metohiji. Na pregovorima u Beču „dosovska“ delegacija Srba, kako običaj ima da kaže Aleksandar Vučić, tražila je da se formira povratnička opština Osojane u koju bi dobar deo Srba iz opštna Istok i Klina mogao da se vrati. Osojanska dolina inače ima površinu dužune 40 a širine 30 kilometara sa brojnim srpskim selima kao što su Osojane, Koš, Šaljinovica, Berkovo, Tučep, Belica... I ovakav srpski zahtev od strane Aleksandar Vučića je ignorisan jer povratak Srba za njega nije nikakav prioritet. Iz tog razloga nikada nije spomenuo povratak više od 200 hiljada Srba na svoja vekovna ognjišta a najveći egzodus Srba upravo se desio u periodu 1998-2001. godine kada je on bio ministar u srpskoj vladi. U Beču je insistirano da se formira i srpska opština Prilužje u koju bi ušla još srpska sela Plemetina, Babin Most, Janina Voda, Crkvena Vodica i druga i gde bi jedna od termoelektrana bila pripojena ovoj srpskoj opštini i u kojoj bi Srbi mogli da se zaposle. Ali ni to uopšte nije zaintrigiralo srpsku delegaciju koja su osim Aleksandra Vučića u Briselu između ostalog činili, bez namere da bilo koga potcenim, Ljubomir Marić – pekar, Stevan Vulović – trkač i Goran Rakić – vatrogasac. Ovaj poslednji je i predsednik srpske separatističke stranke zvane „Srpske lista“. Čak ni srpska sela Banje i Suvo Grlo koje je Alksandar Vučić želeo da poseti, ali je iz straha u poslednjem momentu odustao, nije pripojio opštini Zubin Potok iako se fizički naslanjaju na nju. Ostala su u opštini Srbica gde Srbi čine manje od 2% stanovništva sa tendencijom da se ugase jer nemaju životnu perspektivu.
Pre neki dan je načelnik pećkog okruga Vinka Radosavljević sa mužem i četvoro dece dobila politički azil i otišla u SAD. Ona je inače bila i poslanik u separatističkoj skupštini u Prištini. Poznata je po tome da je Vučić često nju isticao kao primer hrbre žene koja se bori za goli opstanak u neprijateljskoj sredini. Njen odlazak samo pokazuje da ovaj visoki državni funkcioner najbolje zna da će Vučić da izda bilo kroz „razgraničenje“ ili neku drugu formu pa je potrčala da brže-bolje sebi obezbedi utočište van zemlje. Opšte je poznato da je Aleksandar Vučić drastično menjao ideologije. Nekada je bio veliki srpski nacionalista, što mu je obezbedilo ulazak u vladu Slobodana Miloševića a onda je preko noći postao opet veliki, ali evropejac. Za predsednika Srbije Aleksandar Vučića ideologija je najmanje bitna, zato on tako olako može da ih menja samo da bi došao na vlast. Ono što ga zanima jeste novac i samo novac. A da bi se dočepao novca najkraći i najlakši put je ako je na vlasti. Prošle godine je predsednik Zdrave Srbije Milan Stamatović izjavio da su se braća Vučić, Andrej i Aleksandar, nezakonito stekli i obogatili stičući prvih milijardu evra. O razmerama pljačke, kriminala i korupcije predsednika Srbije više ćemo znati posle njegovog silaska sa vlasti. Narodni pokret Srba sa Kosova i Metohije „Otadžbina“ nada se da će se takođe posle silaska sa vlasti predsedniku Srbije Aleksandru Vučiću na osnovu članova 306 i 307 krivičnog zakonika Republike Srbije suditi za krivično delo nacionalne veleizdaje. Žig izdajnika, kako god sebe on predstavljao, nosiće do kraja života. Kako radili, tako nam Bog pomogao. Kosovska Mitrovica 14.03.2020. godine Dr Marko K. Jakšić (Nekadašnji narodni poslanik u Skupštini Republike Srbije, a sada član predsedništva Narodnog pokreta Srba sa Kosova i Metohije „Otadžbina“) |